rifmer.com Карта сайта

ВЕТРЫК

Гарэзлівы ветрык у восеньскім скверы
Лістоту з бярозкі рухава зрываў.
Нібы-та хлапчук у каханне паверыў-
Паспешна яе расранаў, распранаў.

І косы расчэсваў, наўкола кружыўся
І ціхенька штосьці шаптаў ёй, шаптаў.
Пяшчотна яе абдымаў і віхрыўся,
Здаецца ужо сапраўды цалаваў.

А потым узнёсся, прыгнаў сівы дожджык,
Яе напаіў і памыў, абласкаў
І кожну галінку, і кожны лісточак…
Такі лёгка-крылы ніяк нізмаўкаў.

Развееўшы хмаркі над золатам сквера,
Абняўшы бярозку-каханку, прыціх…
Апошняй вясёлкай зайграў рэчкі бераг,
Ды сарамліва бярозка трымціць.

Гарэзлівы ветрык-шаловливый ветерок,

Нібы-та хлапчук — словно мальчишка
распранаў— раздевал

хмаркі- тучки

каханка- любимая

вясёлка—радуга

сарамліва трымціць- стыдливо дрожит


Рейтинг произведения: 10,00
(Вы не можете голосовать, справка)
Загрузка ... Загрузка ...

Оценки:

Partizan - "10"

Поделитесь или добавьте в закладки в два клика:

Комментарии (5)

  1. Зинаида, как я рада!
    Это Вы для Василия, наверное, выложили? Потому что только он сможет по достоинству оценить. А остальные — так, по общему впечатлению. А впечатление светлое такое )

  2. Вось гарэза гэты ветрык! :)
    Очень приятно читать. Беларуская мова — мiлагучная (мило звучащая). И стихотворение Ваше, Зинаида, очень мiлагучнае.
    Пару опечаток: «расранаў», «лёгка-крылы», «нізмаўкаў».

  3. Зина, у меня не работает сервер эл. почты, пока не могу послать ответ. Как заработает — сразу же))

Добавить комментарий

Для отправки комментария вы должны авторизоваться.