Вечаровы нарыс

15.04.2014 | Автор: belash-eugeny | Рубрика: "Ваше творчество" или - "В поисках почитателя"

Нібыта хворая жывёла,
Бадай не цягне ногі дзень,
Здалёк відаць абрыс касцёла,
Што кінуў у поле доўгі цень.
Неверагодныя прывабы,
Здаецца, сонейка знайшло
На гэтым небе,вельмі слабы
Пачуўшы кліч,якім сяло,
Ля гарызонта разгарнуўшысь,
Яго цягнула на пакой.
Але,нарэшце,дзень,прачнуўшысь
І пацяжэўшы над ракой,
Пасуравеў, і цёмна стала,
І коўдра ночы падпаўзла,
І нібы ўсё замармытала
Ўспамінам дзённага цяпла.

Рейтинг произведения: 1,00

(Вы не можете голосовать, справка)

 Загрузка ...

Оценки:

Sekator - "1"
Добрый - "1"
llirik83 - "1"
Partizan - "1"

Поделитесь или добавьте в закладки в два клика:

Комментарии (7)

1. Sekator

   15.04.2014 в 21:13

   +1 белорусской поэзии

   Войдите, чтобы ответить
2. Добрый

   15.04.2014 в 22:08

   Плюсую . Замармытала — ваще прикольно )). но красиво. чё за слово такое?

   Войдите, чтобы ответить
   • belach-eugeny

     15.04.2014 в 22:22

     Мармытаць — бормотать (строго по смыслу),но и нашёптывать,приговаривать вполголоса.

     Войдите, чтобы ответить
     • Добрый

       15.04.2014 в 22:36

       понятно

       Войдите, чтобы ответить
3. llirik83

   15.04.2014 в 22:15

   Ой какая красотища, прелесть просто)

   Войдите, чтобы ответить
4. Partizan

   08.05.2014 в 18:22

   Заўсёды прыемна чытаць на роднай мове. Спадабалася.
   Адно пытанне: чаму «Але,нарэшце,дзень,прачнуўшысь, Пасуравеў, і цёмна стала,» («но, наконец, день проснувшись, суровым стал и потемнело»). Што дзень цэлы дзень рабiў? Спаў?
   А ўвогуле — ВЕШЧ!

   Войдите, чтобы ответить
   • belach-eugeny

     09.05.2014 в 0:44

     Верш пра тое,што дзень,які вельмі доўга,нібыта хворая жывёла,цягнуўся,цягнуўся і, нарэшце,быццам прачнуўшысь ад гэтага марнага працягу,разам скончыўся.
     Дзякуй за водгук.

     Войдите, чтобы ответить