Шалее сіні бэз над стрэхамі,
Бяжыць па ім вятрыска-зыб.
Я ўспомніў з ціхаю уцехай
Тваіх вачэй біблейскіх глыб.
Адбіліся ў іх клубы дыма,
На рэках плач і сечаў кроў,
Пажар старой тваёй радзімы,
Любоў да новых берагоў.
Гляджу ў маўклівым захапленні
У глыб бяздонных гэтых вод
І веру, веру без сумненняў,
Што будзе жыць і мой народ.

(Владимир Короткевич)

Буйствует сирени синь над крышей
И ветра зыбь бежит над ними.
И вспомнил я с улыбкой тихой
Твоих Библейских глаз глубины.

В них отразились клубы дыма,
На реках плач, и в войнах кровь.
Пожар твоей былой Отчизны,
И к новым берегам любовь.

Смотрю с восторгом, в умилении
Во глубь бездонных этих вод,
И верю, верю без сомнения,
Что будет жить и мой народ.

Автор готов к любой критике. Смелее!